Anyone else with no traction control had to completely skip this track I’ve never done this before but I can’t actually do a lap.
Btw I’ve lowered my difficulty from 107 to NINETEEN, I repeat 19 and I’m still a just about beating the qualifying delta with is frankly ridiculous. The difficulties seem all over the place on this game. How can you have a difference of nearly 100 difficulty points between tracks it makes zero sense unless my game is glitched. I was a second and a half ahead of my teammate at zandvoort on 107 but I’m 2 seconds off the pace on 80 difficulty and just beating 19 difficulty at monaco? I’ve also heard multiple other people complain about difficulty jumps of about 30-40 point differences which is flat out a joke.
Last year I never had a problem with Monaco, used to comfortably win at 107 difficulty. This year I can’t keep the car in a straight line in the first sector. Massinet and casino are impossible to do unless I go down to 1st gear and crawl around it. I’m in 5th gear going around the corner on half throttle and my car immediately spins out like a sniper has shot my tyres out it is f*****. I’m so convinced if no1 else has this problem my game is glitched because I literally cannot get through the first sector unless I use full traction control which I’ve never done.
I also can’t get around the hairpin ever I’m full lock on my wheel and my car can’t nearly get around it.

As this article is all about accidents and deaths, and in motorsports deaths are usually very violent, be warned that many pictures linked in this article are NSFW.
Aerodynamics is hard. At least that was the case back in the 1960s, when the designers of the cars then focused more on reducing drag to achieve higher speeds, it would seem that adding drag to the car in the form of wings would be quite contradictory. That was until Jim Hall unveiled his series of Chaparral 2 cars with tiny front wings, and later, audacious looking rear wings. The success of the Chaparral 2 in Can-Am events proven that drag isn’t always detrimental to speed.
While the USA were making plans to launch and land a module on the moon, F1 teams only started using bolts and sheets of steel to create their own rather flimsy looking rear wings, it goes without saying that sharp and flimsy sheets of metal on stilts were later banned. The Lotus 49 with front wings fitted however already found success, winning the Constructor’s Championship in 1968. The first era of radical aerodynamic advancements in Formula One has just begun.
It did not take long for every other team to make completely new designs to take advantage of this largely unknown, but effective field. The Lotus team themselves started phasing out the iconic Lotus 49 for the Lotus 72, a brand new design that is made to fully incorporate wings instead of it being just being a fitting to the car like wings on the Lotus 49 were.
Drivers are now taking corners at unprecedented speeds, the extra grip generated allowed the drivers to extract milliseconds out of every corner, rewarding risky cornering, and It just so happens that the best drivers become the best by taking the greatest risks, taking corners at the highest speeds. With the poor reliability of cars then, a component failing while a corner is being taken at high speeds usually spelt death for the driver. And that was true for 8 men that died during race weekends in the 70s: Piers Courage, Jochen Rindt, Roger Williamson, Francois Cevert, Helmuth Koinigg, Mark Donohue, Tom Pryce and Ronnie Peterson. All of them drivers that either enjoyed successes or are already tipped for the World Championship.

PIERS COURAGE

Frank Williams in his earlier years of being a Grand Prix Team owner partnered with close friend and fellow Brit Piers Courage starting from 1969. 1 year into their partnership and they already scored 2 podiums as Courage scored 2nd in Monaco and the USA, other point scoring races gave Courage an 8th place finish at the end of the year, not too bad for a Privateer team. 1970 however was a much harder season for Frank Williams, the heavy and unreliable De Tomaso 505 chassis failed to impress at all, resulting in 4 straight retirements for the team.
The team arrived in the Netherlands with no points scored at all. To solve the problem of weight, the team resorted to rebuilding the car with magnesium parts. A very encouraging qualifying session which saw Courage qualify at 9th seems to make the car rebuilding worth the hassle. That was until the 22nd lap of the race, when the fragile magnesium suspension broke after the infamous Tunnel Oost bump that threw the car into the barriers. The car burst into flames and the magnesium parts certainly didn’t help, the intense flames dashed all hopes of saving Courage (NSFL), who may already have been killed by his own tire detaching and hitting him in the head, snapping his neck.

JOCHEN RINDT

On the other side of the paddock, the new and improved Lotus 72 arrived in the Netherlands with 14 points, and Rindt scoring 9 of those after a win in a very dramatic Monaco Grand Prix, when Jack Brabham crumbled under Rindt's pressure and braked late in the last corner of the last lap to gift Rindt the win, driving the 49. They leave Germany 4 races later with 36 additional points, Rindt scoring all of them with 4 straight wins, an incredibly rare feat with poor reliability in cars back then, a testament to both the skill of Jochen Rindt and the Lotus Formula 1 team.
After another DNF in Austria, Rindt came to Monza looking secure the Championship title, his lead at the top was 20 points, ahead of Jack Brabham. With 3 races remaining after Italy, Rindt could be a World Champion if he increased the gap to 27 points. Monza would be one of the few tracks were some drivers preferred a wingless setup, Rindt was one of them despite teammate John Miles suggesting that the car had little control around the track without the wings. Rindt was never one to take less speed for better handling, and enjoyed much better speeds around Monza during Friday practice. And on Saturday, Rindt took the reduced drag setup to another level by adjusting the gear ratios to increase the Lotus 72’s top speed to 330 km/h. Rindt’s aggressive style of driving would later prove to be his downfall.
On his 5th lap during practice, Rindt approached the Parabolica, the corner that puts a stop to the fast Ascari section, at high speeds. He slammed the brakes late, about 200 metres before the corner. The speed of the Lotus was too much for the brakeshaft to handle, it broke and sent Rindt straight into the barriers and then the gravel trap where he spun for ages. The impact of the crash was tremendous, but it was Rindt’s preference of not fastening his crotch strap in his safety harness that killed him, the impact of the crash slid his body down the cockpit without the crotch strap restraining it, leading to the harness that he did secure strangling him to death.
But Rindt’s lead at the top was too much to surpass. Brabham failed to score any points in the last 4 races, Jacky Ickx became the next closest title rival to a dead Jochen Rindt after a win in Canada, putting him 17 points behind Rindt with 2 races remaining. Ickx would need 2 wins out of 2 to snatch the championship from the cold hands of Rindt. But a 23 year-old Emerson Fittipaldi, now the team leader of Lotus scored his first win in only his 5th Grand Prix in the following race in Watkins Glen to prevent Ickx from winning the World Title from his teammate, leaving a widowed Nina Rindt to collect the World Championship for her husband.
The next 2 seasons of Formula One racing shown very encouraging signs of improvement in safety. Jochen Rindt’s death triggered a heavy response from the drivers themselves. Before his death, drivers already boycotted races that didn’t meet their safety standards, even the legendary Spa-Francorchamps and Nuerburgring didn’t avoid the hammer. The FIA themselves started introducing stricter regulations concerning driver safety. Cockpits were made mandatory to allow drivers to be rescued within 5 seconds, fuel tanks were made with security foams to reduce chances of it erupting and learning from Rindt’s death, the six-point harness must be completely fastened. Heading into the 1973 season even the circuit owners started giving in to the drivers, in the case of Zandvoort, they rebuilt the circuit with a massive spending of 2.5 million pounds in 1972. The newly upgraded Zandvoort featured fences for spectators, Armco barriers lining the whole of the circuit, fire engines and ambulances on standby at Grand Prix weekends. This only happened after the GPDA criticized the poor safety standards of the circuit and threatened to boycott it, and it seemed like the return of the Dutch Grand Prix in 1973 could not go wrong, they did more than enough to prevent another accident like Piers Courage’s one 3 years back. But they were in for a rude awakening.

ROGER WILLIAMSON

Roger Williamson came into the sport after being noticed from the British Formula 3 championship, winning the 1971 and 1972 seasons. Both March and BRM approached the 25 year-old, then touted as one of Britain’s brightest prospects, for a Grand Prix drive. Williamson then accepted the March contract, participating in the 1973 British Grand Prix. It was one to forget for the rookie as he was involved in a memorable 9 car pileup in Silverstone. He qualified at a lowly 18th place in the next race at Netherlands. It wouldn’t take long for Williamson to join the dreaded list of drivers who worked their way up only for their lives to be cut short.
In similar fashion to Courage’s crash 3 years back, Williamson’s car failed from a suspected tyre puncture near the Tunnel Oost section on his 8th lap, the same area where Courage perished 3 years back, and plunged into the Armco barriers. However, the Armco barriers were poorly installed, and gave way to the impact. It flipped the car upside down as the March slid down the track, catching fire before resting some 300 yards from the initial impact. Williamson was still alive, but trapped under the burning car with no way to get out.
Zandvoort was supposed to be prepared for this. But instead it was up to teammate and close friend David Purley, who forfeited his race to rescue Williamson. The only thing that assisted his attempt were a singular fire extinguisher, and a group of ill-equipped marshals who do not have the ability to handle the heat due to their lack of fire-retardant suits. Purley desperately appealed for other passing by drivers to stop and help, who ignored him due to them mistaking Purley as someone trying to save his burning car and save money for the team. The new control tower built at the circuit failed to identify the incident as a life-threatening one, as they too mistaken Purley as someone who safely exited the burning car. This led to the fire engine on standby to be deployed far too late to save the life of Williamson as the race continued under yellows. As Roger Williamson’s cries for help could still be audible to the marshals and Purley, they could do nothing more than try until the cries stopped. Britain again unnecessarily lost another one of its talents. Most absurdly however, was the fact that the race went on in full speed while fire engines were taking up half the width of the track while multiple people were working on the wreckage.

FRANÇOIS CEVERT

But the season would not end with just a singular death. The season would wrap up at Watkins Glen, with the title already sealed and handed to Jackie Stewart, now participating in his last race. The next season would likely see 29 year-old François Cevert become team leader of Tyrell, and make a run at the championship. The Frenchman had already shown he has the capability to keep up with Stewart in quite a few races, finishing 2nd 6 times during the season but never the top spot.
Before qualifying, both Stewart and Cevert took note of the Tyrell’s struggle through the Esses section due to it’s short wheelbase, making the car hard to handle. While Stewart would rather navigate the Esses with a higher gear for better handling, while Cevert preferred to take the Esses with a lower gear, riding it with the higher end of the engine’s power range for better speed. Jackie would be right in the end, as no speed could pay the price of life. Cevert failed to keep the car under control through the Esses, letting the car swerve into the barriers, hitting it in a near perpendicular angle. The barriers could not handle the force exerted by the car, hitting it at speeds exceeding 150 mph, the car was torn apart by the barriers, and according to some, that applies to Cevert’s body too. The flaw of the Armco barriers can be clearly seen in this picture. It wouldn’t take long for the next Armco barrier death to occur.

HELMUTH KOINIGG

The rookie stepping into the ring in 1974 was Helmuth Koinigg, an Austrian driver that had little racing pedigree outside of the Formula Super Vee series. He won the 1973 championship driving for current day Red Bull strongman Helmut Marko. He later secured sponsorship to participate in his home Grand Prix with Scuderia Finotto, a team that runs bought Brabham BT42s for customers. Though he failed to qualify for his home race, he still attracted attention from the Surtees team, who offered Koinigg a trip across the pond to race in the USA and Canada. A strong 10th place finish in Canada earned him more eyes from teams for a permanent drive, notably Fittipaldi and Penske racing.
Watkins Glen once again hosted the last race of the season, and Koinigg wasn’t doing too well, running near the back of the field. Eventually, his rear suspension gave way and the uncontrollable car ran into the Armco barriers at turn 7 with relatively low speeds. The crash shouldn’t be fatal at timid speeds like that, except the lower portion of the barrier were poorly installed, leading to Koinigg’s car sliding underneath the barrier and allowing the top half of it to decapitate Koinigg.
Another Armco failure accident occurred at Montjuic a year later, killing 5 spectators. In addition to that, American racing legend and Grand Prix winner Peter Revson was also killed in a testing session at Kyalami due to the Armco barriers giving in instead of deflecting the car. It was very clear by then that just Armco barriers weren’t enough to keep Formula One racing safe for everyone.

MARK DONOHUE

Another American racing legend was to succumb to the sport. Indianapolis 500 winner and famed driver of the “Can-Am Killer” Porsche 917-30 Mark Donohue was enjoying retirement until he decided to try his hand at Formula One racing again in 1974. Two of America’s best in Roger Penske and Mark Donohue partnered up and looked to kickstart a successful Formula One team. His previous outing in Canada back in 1971 saw him score an impressive 3rd place finish in the only race he started in Formula One. His return to Mosport Park 3 years later didn’t impress, and the same could be said about his next race in Watkins Glen, as he failed to score in both races.
That did not stop Mark from attempting a full season with Penske in the following year. The Penske PC1 still failed to impress, with only a 5th place finish in Sweden out of 9 races to show for. A switch to the March 751 seemed to have worked instantly, scoring a 5th place finish in its first race at Great Britain. Fresh from a speed record attempt back in Talladega, Donohue arrived in Oesterreichring with only 4 points in the bag. And he would not have the chance to add to that tally in Austria.
His front tyre blew at the Vöest Hügel Kurve, the fastest corner at the already high speed circuit, sliding the car into a catch fencing and killing a marshal. Though Donohue seemed alright from the accident, he would later lapse into a coma as it was revealed that he hit his head against what was suspected to be an advertising billboard post. He would succumb to his injuries later on.

TOM PRYCE

But the worst and most gruesome accident has yet to come. Peter Revson’s vacant seat has been taken over by Brian Redman and Bertil Roos, who both failed to impress at all in comparison to Jean-Pierre Jarier, who scored a podium at Monaco that year. Shadow who turn their eyes towards the rookie in Token Racing, Tom Pryce. Tom Pryce gained attention by winning the Monaco F3 race by 20.3 seconds after being denied a shot at the Formula One event due to him being “too inexperienced”. Pryce would later score Shadow’s only non-Jarier point that year, a 6th place finish in Germany netting him a point in the unimpressive Shadow car.
Talks of him becoming the next British World Champion started brewing after a very impressive 1975 season, where outscored Jarier by magnitudes while securing an unlikely pole position at Silverstone in the Shadow. He would end the season at 10th and a podium finish at Austria, a part of a string of results that saw him score in 3 races in a row. Pryce also won at the Race of Champions in dominating fashion that year, winning by 30 seconds ahead of the Surtees of John Watson and the Lotus of Ronnie Peterson. It was said that Pryce would be offered a Lotus contract if not for the team’s struggles in finance at the time.
A similar season followed in 1976, as he once again outperformed a pointless Jarier, adding to his podium tally in Brazil in the process. The 1977 season would be different, Jarier would leave the team, and Pryce was joined by Italian Renzo Zorzi, who managed to score a point in Brazil that year with a 6th place finish while Pryce failed to finish his first 2 races. Kyalami would be no different for Pryce, albeit in much, much more tragic circumstances.
22 laps in, Renzo Zorzi experienced a split pipe problem and had to stop at the left side of the start-finish straight, just ahead of the crest (top of the hill). No car from behind the crest could see what was coming ahead of it. Zorzi was stuck, his car was burning and he struggled to break himself free from his harness. His struggle did not go unnoticed by the Van Vuuren Brothers, both young and inexperienced marshals, who ran across the track from the pit wall, each holding a fire extinguisher, not noticing the train of cars approaching the crest. Hans-Joachim stuck was the first to cross the crest, and swerved just in time to avoid the two, the trailing Pryce in his slipstream however hit 19 year-old Jansen Van Vuuren at high speeds (NSFL), we can use Billy Monger’s accident as a comparison to this one, like Monger, Pryce simply didn’t have time to react. The teenager dropped the extinguisher he was holding as he flew across the air, dead. Tom Pryce’s helmet was struck and broke open by the extinguisher, which also crushed his head, killing him instantly. Pryce’s dead body still has his leg on the throttle as the feral car charged down the straight, colliding with Jacques Laffite’s Ligier before running straight into the catch fencing. The Shadow of Pryce at this point is more reminiscent of a pile of metal junk rather than a Formula One car. And again, another one of Britain’s potential World Champion perished under very unnecessary circumstances.

RONNIE PETERSON

The last death of the decade would once again highlight more flaws in the sport. Ronnie Peterson was one of the fastest drivers on the grid, his aggressive, on-the-edge driving style earned respect from fellow drivers and adoration from fans. It wouldn’t be a surprise to many that Gilles Villeneuve was also a fan of Ronnie before being a Formula One driver himself. The nearly-man of the 70s, Peterson never won the World Championship but was always in the conversation. In 1978, Peterson returned to Team Lotus, who just regained their old form with their breakthrough Ground Effect development. Peterson joined under the agreement that he would be a number 2 driver to Mario Andretti.
With 3 races to go, Peterson arrived in Monza 13 points behind his teammate. Peterson was always fond of Monza, where he won 3 times, and perhaps this would be the race where he closes the gap on Andretti. The successor to the famed Lotus 78, the Lotus 79 was an even bigger success than the already successful predecessor, with 6 wins out of the last 8 races. However, Peterson wrecked his 79 beyond repair during practice, and had to settle for an undermaintained Lotus 78 due to him not fitting into the spare 79 made for Andretti. He qualified in 5th for the race, with Andretti at pole.
On race day, as the cars were still scrambling their way onto their respective grid positions apart from the front few rows, the flag dropped, to the confusion of many drivers, including Peterson, who did not react in time. Some cars never even settled at their grid and went on with the start anyway, accelerating faster than some at the front. Peterson drastically lost positions as a result, and raced side by side with many drivers, bunched up as they entered Curva Grande, on his left was James Hunt. According to some accounts, Patrese swept in front of Hunt, taking him by surprise and forced him to drive into Peterson, who skid across the track and hit the barriers, igniting the Lotus. This resulted in a massive pile up, taking around 10 cars out of the race. Peterson was heroically rescued from the burning wreck by Hunt, Regazzoni and Depailler, but his legs were horrifyingly broken. Peterson, still conscious, had to have his eyes be covered by Hunt, who feared that Peterson would not be able to bear the sight of his legs. Peterson was sent to the hospital along with Vittorio Brambilla, who was initially the one at more risk due to him being unconscious after being hit in the head by a loose tyre in the accident.
Though it was clear that Peterson’s legs were not fit for racing and was in a serious condition, the general consensus then was that his life was not in danger, and could be fit for racing again as soon as the next season begins. Peterson, still conscious, agreed to have his legs be operated during the night in intensive care. However, his condition quickly worsened after the surgery, and he died in the next morning due to complications (or fat embolism for you medical nerds who get it). The episode didn’t end right there, as his widow committed suicide 9 years later, never recovering from her loss despite having a 12 year-old daughter.
And there we have it. 8 drivers dead during race weekends within 10 seasons, and all but one of them could’ve been easily prevented if not for half-hearted improvements to safety. Had the Armco barriers be installed properly or be replaced by a stronger option, we could see 9 lives being spared already, even though John Love already experienced an accident that really should’ve warned the track owners about how half-assing the Armcos could’ve resulted in a Cevert or Koinigg. If the track staff had been better trained, there would’ve been 3 lives saved. It seems like it would take multiple fatal accidents for the sport to learn from its mistakes.
But the good thing is, they did. Sweeping changes across the board from car structures to track safety followed, as the FIA seemed to finally keep up to the increasing speed of the cars, and it shows. Only 2 drivers would die in a race weekend in the next decade of Formula One racing, and both occurred in a singular 1982 season. The sport was far from perfect in terms of safety at this point, but it was not long before people would look back to an old footage of Formula One racing and exclaim their disbelief at the appalling safety standards then. Drivers also learnt their lesson from the accidents themselves, if Roger Williamson’s accident was not the wakeup call for the drivers, it may have been Lauda’s incident in 1976 instead (although the 2 situations were different), no driver would ever take a burning car lightly anymore. But most importantly, it was the tracks being modified heavily after the 70’s. A lap in the full Nuerburgring, the full Spa-Francorchamps or the old Monza at modern speeds would look like lunacy nowadays, and for good reasons. All 3 legendary circuits sacrificed legacy for safety, and it was well worth it. The new versions of these circuits that were once famed for being a glorified death trap did not see a fatality occur in the premier level of motorsports since Peterson in Monza.

​
Ik ben blij en positief!
​
Ik heb gewerkt in het casino, computers, pornoshop, café/coffeeshop, internet. En ik heb nog veel meer van liggen. Genoeg gewerkt van mijn 10de tot 50ste jaar. De twee dames die de hoer speelden daar heb ik voor gezorgd. In Nederland is dat niet gelukt maar in Pattaya, waar ik werkte, is het wel gelukt. Ze zijn in ieder geval geen hoeren meer, dat was gelukt. De laatste jaren woonde ik in Thailand. Ik ben geen superheld en ik wordt 51 jaar op 19 augustus. Maar ik ga beginnen met iets te doen want ik heb niets te doen. Het lijkt me leuk om iets te maken, laat ik eerst ergens een hotel met bar ergens in Azië regelen. Er zijn er genoeg voor weinig, misschien wordt ik wel superslim en laat jullie het weten.
​
Van positief denken wordt je vrolijk en gelukkig. Het leven kan best leuk worden als je jezelf daar voor vecht, ik heb dat altijd gedaan. Ik hoop naar een warm land en mijn laatste jaren daar te blijven, maar ik zal later die dat leuk vindt begrijpen. Ik zal later Nederland bezoeken in de zomer want in de winter is het berekoud.
​
Dingen waar ik niet positief van wordt zijn de mensen die wouden vechten met mij, dit is twee keer gebeurt. Een vriend van mij ging knock-out door de idioot uit Vlissingen. We gingen toen naar mijn moeder op bezoek en wij gingen stappen. Gewoon dingen doen, maar hou je respect. Ik ging op stap met een vriend van mij, zijn naam is Willem Koning. We drinken alcohol met wat joints. Krijgen we ruzie met de idioot en dat ging te keer. Ik dacht dat hij gewoon praatte maar hij ging knock-out en ik was raar, boos, wat een idioot. Hij noemt zich Bram en ik vindt het nog steeds een eikel. Dat dit gebeurt en dat hij dit zegt gaat niet door. Maar Bram heb ik leren kennen dat ik zijn kamer huurde in Vlissingen. Hij heeft weer mijn kachel gestolen voor de vierde keer. Bram heb ik een keer in het ziekenhuis, ik heb geen idee wat hij op bezoek doet. Mijn moeder had een kamer bij Bram geregeld voor mij na het ziekenhuis. Wat heeft Bram slecht werk, van schilderen tot wat dan ook. Ik ben heel simpel, ik haat Vlissingen en Breskens. Bram begrijpt niet wat er bij gebeurt, je komt in mijn verhaal dat Bram gewoon gek is, net als vorige keer. Die man weet niet van echt werken dan de meeste. Ik vraag niets aan Bram en hij steelt een kacheltje, Bram heeft 4 kachels van mij stelen, hij is gestoord en ik wil niet meer met Bram praten, nooit niet!
Degene die te veel bier had gedronken was de eigenaar van het café van de overkant, die had echt te veel gedronken en ik zat op de barkruk aan de zijkant van de bar. Ik kreeg een gigantische knal van zijn vuist met allemaal ringen. Die gast is gek, hij was naar muziek aan het luisteren waar de Hell Angels in Amerika waren aan het klooien met de muziekband. De muziek was afgelopen en er kwamen een paar klantjes voor de wiet of hasj. Ik was bezig weer de muziek voor de buurman van de ovenkant. Ik had niks verwacht, hij vraagt of ik geen klote uitvreet. Ik zeg, natuurlijk niet. En op dat moment kreeg ik de klap, daar hou ik niet van. Ik zal jullie later meer over vertellen, we gaan bij het begin starten.
​
Mijn Geboorte (19-08-1967)
​
Van mijn geboorte weet ik niets, drink melk iedere dag. Mijn moeder was zwanger van mij toen ze 15 jaar is, ze was er vroeg bij. Ze gingen lekker uit en hadden hun vrienden en vriendinnen. Nu gaat er iets gebeuren en ze zullen het waarschijnlijk nog niet weten. Mijn vader waar ik in haar buik ben van mijn moeder, mijn vader wil hasj uit Oost-Duitsland halen en geld verdienen. Dus mijn vader gaat naar Oost-Duitsland en heeft hasj gekocht in 1967. Hij had het onder zijn kleren de hasj en in het vliegtuig gestapt. Het vliegtuig wordt stopt en mijn vader gearresteerd voor 7 jaar in Oost-Duitsland in de gevangenis. Mijn vader was de lul, wat een leven heb ik. Mijn vader was opgenomen door het ziekenhuis omdat hij bestek echt opvrat. Dit heeft er slecht uit gezien. Hij zal veel pijn gekregen hebben maar respect voor mijn vader, jammer dat het zo gaat. Ik groei lekker verder en woon met mijn moeder bij mijn opa en oma Struijk. Oom Frits en Tante Annie voor het eerst gezien. Gerda schreef haar brieven naar de gevangenis in Oost-Duitsland, het leven kan hard zijn. Dan krijgt Gerda een telefoontje over Chris, hij wordt vrijgelaten binnenkort. Chris komt met het vliegtuig naar huis en hij staat dan in de krant. Dit is bizar maar waar, we gaan verhuizen later naar de Postweg. Ik begin een klein beetje te praten, dit is een rare toestand. Ik wordt geneukt door mijn moeder en ik jankte. Ik vond dat niks, ik ben dat nooit vergeten. Mijn vader komt weer thuis, die had ik nog nooit gezien. Het eerste wat ik kan herinneren van mijn vader is dat hij gilde dat Gerda mij niet mag neuken. Dat is gebeurt en ik was de tekst kwijt op dat moment, hier denk ik later nog over. Diana wordt geboren, respect voor haar! Mijn ouders gebruikten heroine, daar moet je afblijven. Er gebeuren rare dingen, mijn vader wou zichzelf doden. Kachel niet laten branden en het gas eruit laten komen. Mijn vader drugs gebruiken en het gas uit de kachel komen. Het leven kan hard zijn. Maar Chris en Gerda moesten iets proberen, dat zal wel een tijdje duren. Gerda gaat de hoer spelen en werken. Mijn vader had een klein baantje, ze gingen het proberen. Ze verdienen genoeg geld en ze zijn best wel vrolijk.
​
Cabralstraat
​
Hier wordt ik 4 jaar, het huis op de de tweede etage. Diana is 2.5 jaar jonger, ze heeft ook rood haar. We weten nog niets en we spelen de hele dag. Mijn vriendjes waren aardig en ik ontmoette ze allemaal. Dan kom ik twee nieuwe jongens tegen en net zo oud als ik. De jongens wouden vechten met mij, wat een gedoe. De kleine jongens van vroeger aan het vechten tegen mij en ik was op mijn rolschaatsen. Ik had ze allebei op de grond gegooid en ik heb mijn rolschaatsen aan. Ik had gewonnen met het vechten en ik vond daar niets aan, de jongens kwamen in ieder geval niet meer in de buurt. De neger buurman van boven hebben ze gestoken met een mes, ik heb dat duidelijk gezien. De buurman naar het ziekenhuis en zo leer je weer wat. Mijn moeder nam mij overal naartoe en ik was waarschijnlijk vrolijk. Dan ga ik lekker spelen maar ik val van speelgoed buiten en ga op mijn bek, ik naar mijn moeder janken. Ik had een flink gat onder mijn mond, mijn moeder heeft mij geholpen. Met mijn vrienden gingen wij kinderverkrachters uitschelden, ik deed gewoon mee met de groep. Chris en Gerda waren gelukkig in de Cabralstraat, dit huisje was groter en ik was tevreden. Met de Pink Panter pop die ik opgehaalt heb met een feestje, ik vond die hardstikke mooi. Ik ga naar school maar ik wist niets. Ik weet weinig over van de eerste twee schooljaren maar het was beginnen. Over Ajax en het Nederlands elftal vond ik best leuk om te kijken maar dat komt later. Ik speelde iedere dag, best leuk om er eens naar te kijken nu en in de toekomst. Hier ontmoeten wij Greet die Gerda ontmoet bij mij op school. Wij gingen op bezoek naar Greet met haar familie en andersom. Greet haar zoon heb ik daar leren kennen. Guilliaume was mijn nieuwe vriend, je weet hoe het gaat. Die gast zie ik zeker later. Mijn vader en moeder maken een beslissing, Gerda gaat de hoer spelen en wat geld verdienen. Mijn vader moest de zwangere damesplas in Amsterdam ophalen met een busje. Wat een rare wereld maar waar! Ze gaan aan de bak en we gaan verhuizen naar Diemen, dat ligt tegen Amsterdam aan.
​
Beukenhorst, 1112 Diemen
​
Welkom, we gaan naar Diemen en ik mocht meehelpen met verhuizen. We krijgen een grote flat op 5 hoog, wat een werk toen de tijd. Hier ben ik 7 jaar oud en probeer te helpen.
In Diemen-Zuid was nog niet gebouwd, wij waren een van de eerst
​
​
​
e. Ik woonde op Beukenhorst 522, net ingetrokken. Het zag er fantastisch uit, mijn eerste flat. Een nieuwe slaapkamer voor mij, mij speelgoed inruimen en ik was klaar. Ik ging vast spelen en ik ging naar school. Eerst ging ik naar de openbare school en iets klikte niet voor mij. Ik weet nog steeds niet waarom,soms kan iets ook zeer lastig zijn. Maar Chris en Gerda doen mij op katholieke school en ik vond dat een best leuke school, mij maakte dat geen donder uit. Mijn 3de klas school, wat een vreemd gedoe. School gaat best goed voor mij maar wij gingen spelen. We gingen over een klein slootje achter de kerk naast de school. Ik ging erover springen en ze gingen voor mij aan de overkant staan en ik viel het water in. Wat was ik boos op die kinderen, ik jankte over van alles. De kinderen zagen mij niet janken en ik begon te zeiken tegen al die kinderen. Ze hebben mij nooit meer gepakt want als je boos bent laten ze mij vrij. Zo slim was ik later, je leert onderweg. Gewoon bluffen. Dit komt vast van een van mijn ouders, ze zijn allebei best slim. Ik kon best leuk naar school. Ik ben een van de kleinste persoon in de klas samen met een paar andere smurfen. Mijn goede vrienden van die tijd waren Doris en Robert, we gingen met ze allen naar school samen. Naar Stuif Es In programma's, we gingen met de hele klas naar Stuif Es In. Tevens later ging we naar de de Efteling, wat een wereld en echt mooi gedaan. Ik kreeg nog een kusje van een leuke meisje uit de klas. Dit was voor mij een mooie dag, een echt mooie dag. Mijn ouders hebben het druk, mijn moeder gaat voor Yab Yum neuken. De eigenaar van Yab Yum heb ik gezien op Zandvoort. Leuk mij vast een toffe gozer, ik kon hem nog officieel nog niet zien. Chris zijn zusters waren ook behoorlijk interessant. Twee van de drie zusters neukte voor geld, ik kan er niks van maken. De andere zuster was voor 100% oké. De zusters Yvonne en Truus heb ik natuurlijk gezien, ze zorgen voor hun eten en weer wippen om opnieuw te beginnen. Dat leuk mij niet 100%, we zullen zien. Ik kan een dik boek beginnen, maar bij mij gaat het een stuk sneller. In de 4de klas ga ik springen over een trap van de kerk. Dit doe ik samen met onze politie kind. Eric Le Grand? Hij was de stoerste van de klas. Ik de kleine smurf mag beginnen en ik haal het. Eric haal het net en zijn schoen is kapot gegaan. Eric probeert het ook niet met mij, dit is jaren geleden. Mijn conditie was best goed. Met de voetbal vond ik prachtig, ik ga voetallen bij S.V. Diemen met een klein persoon. Het eerste jaar ging best goed, het jaar daarna worden weer beter. Dan moeten we voetballen tegen Madjoe en dit gebeurt voor het eerst! De leider heeft dit geregeld, ik mocht in de spits spelen en de eigenlijke spits zorgde dat ik scoor. Mijn neefje Arjen is fanatiek op wat voor leeftijd. Ik moet voetballen en scoor 3x, wat heb ik een mazzel. Dat heb ik goed gedaan, zelfs mijn vader ging naar ons voetbal kijken tegen Madjoe. Maar we waren zeer jong en ik ben benieuwd wat er komt. Iedereen vond dat mooi en we gingen verder. Mijn vader en moeder gaan niet kijken naar ons voetbal ze komen maar op een paar wedstrijden. Ik was een beetje boos op Arjen want hij ging lopen op mijn schoenen en dat moest hij niet doen. Wat een zeikerd ben ik, Arjen is in ieder geval in mijn sterrencomplex. We waren toen 8 a 9 jaar, we hebben het best leuk gehad en zien elkaar later weer. Ik kan van alles opschrijven, hier moeten jullie opletten want het gaat gebeuren maar ik weet nog lang niet alles. Niet weet nog niets!
​
Met S.V. Diemen heb ik een leuke tijd gehad, veel gevoetbald, op het veld of in de zaal. Ik deed overal mee, ik hou van voetbal nog steeds. Arjen mijn neefje, hij voetbalt bij Ajax en doet het goed! Dan moet we weer tegenelkaar, ik bij S.V. Diemen en hij bij Ajax. Ik heb dat niet verwacht maar het gebeurt wel, we spelen tegen elkaar als onze familie! Weer heb ik gewonnen, ik heb natuurlijk mazzel gehad en mijn best gedaan. Ik kan later hierover vertellen over de voetbal kantine waar je lekker kom eten en drinken, nu wil ik graag dat jullie een liedje over mij zingt. Arjen stopt met voetbal bij Ajax en gaat tennis spelen en trainen. Verder had ik door onze problemen genoeg plaats, ik wist nog steeds niets. Ik speelde in een lager elftal bij S.V. Diemen maar ik had er nog steeds lol in, met mijn bal naar buiten en oefenen. Dan ontmoet ik een vried, Johan van Ewijk. Een hele leuke jongen die ik ontmoet in onze Rode Kruislaan. Hij woont aan de overkant en ik ga naar school in Weesp naar de LTS, na de Amsterdamse Augustinus in de Bijlmer. Ik ontmoet de ouders van Johan en hun ouders, ze helpen ook met voetbal. Ik reed lekker naar huis en ik zeg een keer tegen Johans moeder: Kijk hier, hier werkt mijn moeder! Dat dacht ik, maar je bent slimmer dan je denkt. Wat ze zei hierna kon ze niets zeggen, de boodschap is binnen. Wat was ik een eikel dacht ik, wat was ik genaait. Een paar dagen lopen janken, wat een leven. Een paar dagen ging ik eens naar toe, ze mochten mij alleen niet zien. Ik zorgen dat ze mij niet zien, achter bomen en auto's verstoppen en wachten op mijn moeder. Ja ik had prijs, ik heb niks gewonnen. Dit is klote, ik zag mijn moeder opgehaalt worden door mijn vader bij haar werk, neuken. Ik zag meer mensen vertrekken en het was best druk in dat normale huisje. Ik was waarschijnlijk 14 jaar, geleerd van Riekie van Ewijk. Ik wacht maar op wat voor signaal, ik had niemand iets verteld wat mijn moeder deed. Waarop en wanneer wist ik ook niet te vertellen aan niemand, zelfs mijn moeder vertelde ik niets. Ik dacht dat mijn vader de slechte kant op gaat, hij dronk teveel bier en jenever. Het zit soms in de weg, ik heb geen idee hier. Ik heb behoorlijk te werken hier, ik was 11 jaar en werkte met de kersteverkoop bij de bloemenman bij het winkelcentrum. Na twee kersteverkoop ga ik met mijn vader als postbode werken in de vakantie. Weer in de Bijlmer gewerkt gewerkt als postbode tijdens mjn school Augustinus. Daar was het een teringzooi in de bijlmer, er waren genoeg flats volgestopt met grote rotzooi, echte rotzooi. Geleerd van mijn vader en zijn collega's, hoe mensen zich gedragen, het schiet niet op. Arjen is nog steeds aan het trainen, ik ben benieuwd wat ik ga doen. De Telegraaf las is iedere dag en ik dacht :Laat ik dat eens proberen! Iedere dag de krant bezorgen was vroeg werk, ik heb het over de ochtend om minimaal 06:00. Ik dronk een koppie koffie in het ochtend cafe, minimaal 2 kopjes, minimaal, en ik gaf hem een extra Telegraaf. En weer werken met de krant bezorgen, daarna naar huis eten en naar school. Het geld zorgde voor een frietje of frikandel, het voetballen en half zware shag. Het leven begon pas. Arjen tennist op Amstelland, wat hij precies doet weet ik niet.
Doordat ik slechte 4de klas LTS Elektro schoolresultaten kreeg was ik gestrest vanwege mijn moeder die wipte voor het geld. Niemand weet hiervan, soms is het leven triest. Ik deed beter mijn best op school en het jaar erna slaag ik. Mijn vader en moeder voor het laatst gezien samen, ik moet naar de MTS in Amsterdam en we gaan op vakantie met de MTS in Friesland. Voor de volgende maal weer een joint gerookt en dat was echt goede hasj. Superstoned! Ik was netjes thuis weer dan krijg ik te horen dat mijn moeder niet thuis komt, ik weet niet waar ze is. Daar was ik echt onder de indruk, ik wist niet wat ik moest doen. Wat een rotleven, ik ga slapen. Nu vergeet ik mijn hasj zakje op te ruimen en het ligt nog op tafel maar is leeg, net opgerookt. Ik had het nog niet gezien dat ik niet opgeruimd heb, dan komt mijn vader en ziet een leeg zakje. Ik deed gewoon dat ik slaap en wil niet wakker worden. Ik was wakker maar ik wou niet door mijn vader wakker gemaakt worden. Wat een zooitje! Ik werd niet wakker en mijn vader probeert iets, denk ik. Ik hoor hem naar beneden gaan en hij telefoneert, wie weet ik niet. Ik slaap deze keer echt lekker door, staat mijn moeder voor de deur. Ik wordt wakker en schrik hiervan. Ik was te boos voor zeker mijn vader en voor mijn moeder zie ik wel. Er gaan weken overheen, mijn vader heeft proberen te neuken, een advertentie in de Telegraaf. Hij heeft geneukt maar het werkte niet zoals hij wou. Later kom ik erachter dat mijn moeder nu een huisje heeft in Bussum met Karl Berghuis. Ik zal er een paar keer op bezoek zijn geweest en met mijn vader lukte het niet, ik wou bij Karl en Gerda graag wonen. Ik had dat nog niet gevraagd en ik had niet gekeken of ze thuis waren. Ik wou bij mijn moeder wonen en was voor de deur bij Karl, niemand thuis. Ik had bij de achterdeur en ruitje gebroken en ben lekker gaan slapen binnen op de bank. Zo vonden het helemaal niet erg en ze maakte een kamer voor mij. Later al mijn spullen opgehaalt van Diemen en ik ben in Bussum hier. Karl had geen werk en was een criminele boekhouder, ze hadden hem bijna gepakt. Wat een stel, maar ze hebben het later gehaalt, ze hebben eerlijk hun geld verdient. Een ex criminele boekhouder en een ex hoer, toen hadden ze het klote voordat ze gaan werken. Gerda begint met huizen schoonmaken, dat is best hard werken. Karl deed nog niets en ik heb hem toen geholpen met Karl als een uitzendkracht bij Oracle Computer. Hij heeft daar goed verdient en ik gun het hem. Karl zijn vrienden leren we kennen, zijn grote vriend noemen we Theo Hogeboom. Hij was en is de fotograaf van iedereen, top fotograaf en ook een ouwe lul. Net gescheiden en ik kon films halen bij hem. Ze hadden 2 jongens en 1 meisje van zijn ex. De jongens zijn van mijn leeftijd en wij zijn op stad die tijd. Wij gaan voor het eerst op stap in Bussum, Marco en Thierry waren van de zoons van Theo, ik had een vriendin. Lol gehad in Bussum en ik had natuurlijk mijn brommer waar ik alles mee deed. Die meid wou ik niet meer, waarom dacht ik niet na. Ik woonde in Bussum en werk nu in Amsterdam als elektromonteur. Eerst mijn werk schiet niet op, ik deed weinig goed, daar heb ik van geleerd. Mijn werk als elektromonteur werk ik nu goed en was serieus. Ik heb op een paar huizen en gebouwen gewerkt en ik vondt het prima. Vervolgens werkte ik op boten, mooie boten van 50 Meter of groter. Hier werkte ik ook met plezier wat beter betaalt, dat dacht ik. Ik krijg dan 1000 gulden van de eigenaar van de gebouwde boot. We krijgen dat allemaal wie op de boot heeft gewerkt van onze leuke eigenaar. Ik had wat nieuwe kleren gekocht, een leren jas en nog geld over. Ik was goed op weg, maar ik wou wat anders doen. Bij de IBM ook gewerkt, dit had ik aan mijn oma. Mijn oma Struijk heeft bij de type machine gewerkt, ik vroeg of ik kan werken. Wij moesten bij het toetsenbord werken, dat werkte, lekker verdienen en hard werken in drie ploegen. Maar ik werk in Amsterdam en ik zie op het Leidse Plein een casino met croupiers gevraagd. Hier wou ik meer weten. Ik heb van alles gevraagt over het casino aan Karl en Gerda. Karl valt van de trap in zijn huis met de TV uit mijn kamer. Wat een eikel, hij heeft het overleefd. De TV lag om zijn buik bovenop hem, hij zal wel pijn gehad maar het hoort bij het leven. De TV werkt nog, Karl een paar dagen pijn. Ze willen ook gaan trouwen en dat gebeurt. Met wat vrienden een feestje maken, ook veel geleerd over Karl. Vroeger hebben ze in een bandje gespeelt maar ze waren een klein beetje gek, leuk gek. Karl speelde de gitaar en ik respect hem. Ze waren hard aan het werk net zoals wij, ik ga naar het Casino en solliciteren. Ik had net gewerkt in het elektra met de boot en ik naar binnen. Een beetje praten met iedereen en wachten wanneer ik aan de beurt ben. De eigenaar was een Duitser en sprak me mij. Ik overal over lullen en dat ik misschien slim ben. De twee ronde had ik gehaalt en we hadden een cursus, we waren met 30 mensen begonnen. Iedere dag zullen er mensen uit vallen. Ik ben nog geen 18, nog een paar weken en ik ben aan het solliciteren. Weer win ik, ik moet een een smoking en goede schoenen kopen en gaan beginnen. Ik verdiende ruim genoeg en nog genoeg mensen gezien. Ik speelde met het 24-Golden Casino. Wat een leven, 's nacht werken, overdag naar Zandvoort lekker slapen op het strand, in Amsterdam lekker eten. Meiden zag ik overal, in was supergeil en heb genoeg geneukt. Op een gegeven moment dacht ik dat ik het kon, dus niet. Ik heb nog op andere plekken bij het casino werken, ik dacht dat ik het kon maar einde leeg, geen geld meer bij me. Alle mensen met wie ik gewerkt heb zeg ik hiep hiep hoera voor jullie. Nu heeft Nederland het overgenomen, het casino van Nederland met je casino en andere spelletjes. Dit was klote en was blij dat Gerda mij hielp. Ik moest niet meer gokken en ik ben ermee gestopt. Hier heb ik echt van geleerd, niet meer doen. Ik ken genoeg gasten van die tijd, maar het gaat weer beginnen overnieuw. Welk werk weet ik nog niet, ik werkte overal en deed van alles. Ik verdiende minder geld maar was gelukkig. Ik zag bij het uitzendbureau en man gevraagd die ook kan solderen. Dat kan ik doen en ik vroeg het werk.
​
Commodore Computers Nederlands
Ik zal nog wat ander werk gehad hebben toen der tijd, ik vond er weinig aan. Ik moest geld verdienen, ik had een klein beetje loont verdient en ik vond het niet genoeg. Ik zag het arbeidsbureau Tempo Team in Amsterdam-West voor een Lts-elektroman met iemand kan solderen, dat wou ik proberen. Ik kwam werken bij Commodore Computers Nederland met Paul Vandergucht, ik mocht het proberen. Paul moest naar Braunchweig… in Duitsland, de grote fabriek van Commodore en hij zou er een paar dagen niet zijn. Paul wou eerst zien wat ik kon doen, het repareren van de C64/C128 computers met wat hier bij hoort. Ik moest eerst de handleidingen goed lezen, ik wist nog niets van computers. Na de eerste dag was ik aan het leren en dat vond ik best leuk. Ik kon de computers openmaken maar repareren moest ik echt leren. Wat een gedoe! Ik pakte een computer C64 voor te testen en probeerde van alles, dat was werken. Een hele uitzoekerij en dit lukte niet de eerste dag. Ik flipte de pan uit en ik probeerde de tweede dag, ik had met iedereen kennis gemaakt. Weer proberen en ik dacht laat ik eerst de simpele problemen proberen. De simpele oplossingen waren te verhelpen, ik repareerde spullen. De test deed ik met deze C64 computers en ik deed alles. Ik probeerde dit met twee A3 technische tekeningen te bekijken, dat was de C64. Ik had mijn eigen tafel met mijn soldeerbout en gereedschap vlak bij op Amsterdam-Sloterdijk?.